το ϊδου η ελισαβετ, η συγγενης σου. πληρες εστι μυστηριου θεοπρεπους· οπερ εγω πι
στευω μηδε την παρθενον ηγνοηκεναι πνς αγιου μετεχουσαν˙ δια τουτο και προ
θυμως ὑπηκουεν· και παραχρημα προς την ελισαβετ επειγετο˙ επειδη γαρ ο χς
και βασιλευς ην των βασιλευοντων· ατε δη θς και κς του παντος˙ ο αυτος δε και αρ
χϊερευς εχρηματισεν οτε γεγονεν ανος· εαυτον προσενεγκων θυσιαν και προσφοραν
της αμαρτιας του κοσμου καθαρσιον· και την εις αυτον ομολογιαν ἡμων καθ ϊερω¯
› εαυτω τε και τω πρι˙ κατανοησατε γαρ φησιν ο παυλος τον αποστολον και αρχϊερεα
› της ομολογιας ημων ιν προωκονομηθη τουτο ανωθεν συναφθηναι το γενος της
› βασιλικης του ϊουδα και της ϊερατικης της λευϊ φυλης˙ ϊνα χς ο βασιλευς και αρχϊ
ερευς εξ αμφοτερων το κατα σαρκα καταγηται˙ γεγραπται γαρ εν τη εξοδω· πρι¯

νομον αρχϊερευς ελαβεν εκ της ϊουδα φυλης την ελϊσαβετ. γυναικα˙ θυγατερα
αμιναδαβ˙ ο δε αμιναδαβ. εκ του ϊουδα κατηγετο· και ϊνα μη τις ετερον αμι
ναδαβ ὑπολαβοι την πλανην· επεχων και σαφεστερον αυτο δεικνυον το γράμ
μα το ιερον ειπ[ε θυγατερα αμιναδαβ αδελφην δε] ναασων και ορα μοι την πα¯
σοφον οικονομιαν του πνς και ταυτην την ζαχαριου γυναικα την μρα [του]
βαπτιστου την συγγενη της θεοτοκου μαριας· οικονομησαντος· ελισαβετ, προ
σαγορευεσθαι˙ προς εκεινην ημας την ελισαβετ, αναγουσαν· ην ααρων ηγαγετο
και δι ης ὑπηρξεν η συναφεια των δυο φυλων· και δια του ονοματος εναργως
βοωσαν. ως εξ εκεινης μοι της ελισαβετ, η προς την παρθενον συγγενεια˙ και μη
δεις λεγετω την βαβυλωνιων αιχμαλωσιαν συγχεε το ϊουδαιων εθνος· ως μη
δεμιαν λοιπον γενων η φυλων· ειναι διακρισιν˙ δηλοι γαρ ο εσδρας· ως οι ανα