μωνος ωδε˙ τουτ’ εστι παρ εμοι και ορα μοι παλιν του λογου το ευτεχνες·
δ[ια]τι γαρ το ωδε φησιν· και ουχι δη μαλλον παρ’ εμοι˙ ϊν ημας αναπει
ση ταπεινοφρονειν· καν χαρισματων ωμεν αναμεστοι πνευματικω¯·
› αλλ’ ωστε δε το απεικος ην ουδεν· ϊουδαιους ακουσαντας οτι πλειον
σολομωνος εστι παρ εμοι· τα συνηθη παλιν περι αυτου πειρασθαι λαλειν·
ιδου και των παρ ημιν επισημως βεβασιλευκοτων εαυτον ειναι φη
σιν εν αμεινοσι˙ μετριαζ[ε]ι τοινυν οικονομικως ο σηρ το ωδε λεγων·
αντι του παρ εμοι: