xli
του αγιου κυριλλου
πγ￣ ουκουν ο εκουν ο εκαστου βιος· των αυτου τροπων εσται παραδεικτικος˙
ου γαρ τοις εξωθεν ωραϊσμοις και πεπλασμεναις επιεικιαις το της αληθους
ευζωϊας χαρακτηριζεται καλλος˙ αλλ’ εξ ων αν εργασαιτο τις˙ τουτο παλιν
› εφη που χς· προσεχετε απο των ερχομενων προς ϋμας εν ενδυμασι προ
› βατων· εσωθεν δε εισι λυκοι αρπαγες˙ ϊδου δη παλιν ουκ εκ των ενδυ
ματων· αλλ’ εξ ων εισι κατ αληθειαν οι προς ημας ερχομενοι διαγινωσκε
σθαι δειν αυτους επιτατει χς˙ απο γαρ του καρπου φησιν το δενδρον γι
6:43 πγ￣ ου γαρ εστιν δενδρον καλον˙
ποιουν καρπον σαπρον˙ ου
δε παλιν δενδρον σαπρον
ποιουν καρπον καλον˙ 6:44εκα
στον γαρ δενδρον εκ του ϊ
διου καρπου γινωσκεται˙
ου γαρ εξ ακανθων συλλεγου
σιν συκα˙ ουδε εκ βατου στα
φυλην τρυγωσιν˙ 6:45ο αγαθος
ανος· εκ του αγαθου θησαυ
ρου της καρδιας αυτου προ
φερει το αγαθον˙ και ο πονη
ρος ανος εκ του πονηρου
προφερει το πονηρον˙
νωσκεται˙ και ωσ
περ εστιν αμαθες
το εν ακανθες* ζη
τειν τα των ωρι
μων εξαιρετα˙
σταφυλην τε φη
μι και συκον· ου
τω καταγελαστον
εννοειν εν ϋπο
κριταις και βεβη
λοις ευρειν δυνα
σθαι τι των τεθαυ
μασμενων ηγου¯
αρετης ευγενειαν˙
τουτους και τρι
βολους και βατους
φαιη τις αν παρα
τοις τοιουτοις·
γλυκυ μεν ουδεν˙
πικρα δε παντα και
δυσγενη ου γαρ εν ακανθαις φυεται συκα˙ ουδε εν βατω τικτεται στα
φυλη˙ ουκουν απο των σχηματων, αλλ’ εξ αυτων των εκαστω βεβιωμε
νων διαγνωστεον τον διδασκαλον:-