1 Dedit per hæc oia nobis ds figurā doctrinæ, vt et nos in oi cōturbatione patiētiā tencamꝫ etc Si mūdus
tāquā mare in furorē cōsurgat. Si venti dæmonū sæviant. Si oes tēpestates maris (i) principatus mūdi
cōcitē t^ꝫ , et in tumore iracundia spument etc Nolite timere – etc – oes enim quotquot in fidei navicula
cū d oio navigatis, in hac nimirū sanctæ e cclæ navicula etc Et si d^s dormiat pio somno nostrā tolerātiā
expectās vel impiorū cō v^ꝫ sionē sustinens alacriter accedite ad eā cū propheta ps. 44.23.
et imperavit ventis (i) dæmonibus et nō cōmovebūt āpliùs tempestates maris (i) potestates mundi.

2 Mirabā t^ꝫ ] Admiremur et nos quando nos de periculo |i|s salvare, ab inimicis insequentibꝫ eruere dignat^r d^s ,
mirantes gratias agamus, etc.

3 Quærant [illeg] noies , Cur peccatores abundent opibꝫ et divitijs; epulent^r iugiter sine mærore etc iusti
autē egeant et afficiant^r aut cōiugū amissione aut liberorū. Quibus satisfacere debuit illa euāge-
lij parabola; qꝫ Dives bysso et purpura induebat^r et epulas copiosas exhibebat quotidie, pauper
autē plenus vlceribus de mensa eius colligebat reliquias. Post obitū vero vtrius pauꝑ erat in sinu
Abrahæ dives autē in supplicijs. Nōne euidens est meritorū aut p ^r mia aut supplicia post mortē manere?
4 Et rectè quia in certamine labor est. post certamē alijs victoria alijs ignominia. Nūquid priusquā
cursus cōficiat^r palma cuiquā dat^r aut cōfert^r corona: Merito Paulus Certamē certaui etc.
5 Beati qui ꝑsec. etc Futurā nō p ^r sentē, in cœlo nō in terra mercedē ꝑmisit esse reddendā. Quid
alibi poscie quod alibi debeter? quid p ^r popere coronā exigis ante q vincas? Quid detergere pul-
uerē, quid requiescere cupis? Quid epulari gestis ātequā studiū soluatur? Adhuc populus spectat,
adhuc athletæ in stēmate sunt et tu iā otiū petis?

6 Sid forte dicas: Cur impij lætantur?– cur etiā ipsi mecū nō laborant? Quoniā qui nō subscripserint ad
coronā nō tenē t^r ad laborē certaminis. – Quos manet gloria expectat iniuria. – Isti qui in delitijs, qui
in luxuria, rapinis, quæstibꝫ, honoribꝫ studia posuerūt sua spectatores magis sunt quā p ^r liatores. Habent
lucrū laboris, fructū virtutis nō habent. Fouent otiū, astutia et imꝑbitate aggre \erg/ant divitianū aceruos,
sed exoluent (serā licet) nequitiarū suarū pænā, Horū requios in inferno, tua vero in cæto. etc.
7 Expecta vt veniat q^d ꝑfectū est. Tunc q^a causa ille diues fuerit, qua erat improbus et raptor alieni
qua causa potens alius q^a causa ille abūdauerit liberis, ille fultus honoribus reuelabitur. Fortasse vt dicat^r
raptori, Diues eras q^a causa aliena rapiebas? Ægestas nō cōpulit; inopia nō coegit.Nōne ideo te diuitē feci
vt excusationē habere nō possis? Dicat^r etiā potēti, cur nō affuisti viduæ, orphanis q^{o|  |} iniuriā patientibus?
8 Nūquid nō poteras subuenire? Ideo te feci potentē vt nō inferres violētiā sed repelleres. Nōne tibi scriptū est.
E cclis 4.2. Nōne tibi scriptū est. Ps. 81.4? Dicat^r etiā abūdāti liberis, Honoribꝫ cumulaui te: salubritatē
corporis cōcessi tibi, Cur nō secutus es p ^r cepta mea? Famule meus quid feci tibi aut quid cōtristaui t [illeg] |e|? Nōne ego
liberos dedi tibi, honores cōtuli salutē donaui? – Cur tenebas dona mea despiciebas mandata mea? Deni
de Iuda Prod. hæc colligere licet qui et apt's inter duodecī electus est et loculos pecuniarū habebat, ne videret^r
aut quase in honorus aut quasi egenus dnū ꝑdidisse. etc.

9 Hic nota quod illi qui Christo plus sunt dilecti quando plus infirmantur et grauiora mala sustinent:
quàm alij. Sicut n. medicas timens de morbo periculoso vt de acuta inducit tertianā vt acuta euitetur:
sic Chs inducit infirmitates corporales vt morbus animæ periculosus destinetur, quia sumus proni at
peccandū. Vnde Hugo, Præsciens d^s quosdā multa posse peccare flagellat eos ne peccant, qui vtilius
est eis frāgi languoribus ad salutē qu à remanere incolumes ad damnationē. Ille. / 10 Sed attēdāt
hi qui infirmantur vel tribulā t^r vt se corrigant: qui ille qui iacit sagittū vel lapidē post signū q to
iacit frequentius tanto propinquius, ita quòd in fine quando signū tangit: sic post nos qui in
mūdo sicut sagittæ signū simus Mors vel d |D|eus iacit frequenter [illeg] infirmitates et tribulationes;
sed q to frequentius iacit post nos, tantò directius et periculosius nisi corrigamur.

11 S^t Peeter healed others of div^ꝫ se diseases, but his owne daughter Petronella he would not heale,
being asked y^e reason answeared least she should fall into some sinne – The truth of this
I somewhat doubt of, but it most true y^t god for this cawse suffers many of his childre to be afflicted.

12 Nos ipsū res educent quòd magis nobis vtilia sunt bella, qu à pa[re], [ad] v^ꝫ sitas qu à prosperitas etc

13 Fidelibus adv^ꝫ sa oia exercitia quædā, virtutis vt [probamenta] fidei

14 Refuse not y^e chastening of y^e Lord; for it is ā argum^t of his loue

15 Corrections for instruction are y^e way of life.