Exemplum. 1 Ro: 15.4.

1 Ad cō v^ꝫ sionē vel emendationē fideliū multùm exempla sanctorū prosunt: ideo scribuntur casus
et reparationes sanctorū vt miseri propter multitudinē peccatorū nō desperemus, sed per
pænitentiā resurgendi etiā post lapsū spem habeamus vt nullus post peccatū de bonitate dei nō
desperet dū conspicit etiā post ruinā reparationē fuisse sanctorū. Propterea posuit deus
virtutes sanctorū ad exemplū nostrū vt per vestigia ipsorū pervenire possimus ad regna
cælorū; vel si eos ad benè operandū sequi noluerimus in pœnis inexcusabiles simus.

2 Manus meæ stillaverunt mirrhā: quid per manus nisi operationes sanctorū intelligimus? et quid
per mirrhā nisi nisi |mor|tificatio carnis et mortificatio vitiorū accipitur? Manus e cclæ sancti
h oies sunt bona operantes etc. mirrhā bonorū operū stillant quia nobis exempla bene vivendi
demonstrant et vt vitia carnis nostræ mortificemus p ^r dicant. –.     3 Si peccamus iā de peccato
excusationē nullā habemus qui et lex dei quotide |i|e nos admonet, et exampla sanctorū
patrū semper invitant ad bene operandū. –.     4 Dep^ꝫ cor deū vt det tibi humilitatē Christi,
devotionē Petri, charitatē Iohannis, obedientiā Abrahæ, patientiā Isaac, tolerantiam
Iacob, castitatem Ioseph, mansuetudinē Moysi, constantiā Iosuæ, benignitatē Samuelis,
misericordiā David, abstinentiā Danielis, et cætera facta priorū vt ad societatē eorum
pervenire possis.

5 Si qua peccata magnorū virorū legerit ( hoo ) tametsi aliquā in eis figurā rerūfuturarū aia dv^ꝫ tat
rei t n gestæ proprietatē ad hūc vsū assumat vt se nequaquā rectè suis factis iactare audeat
et p ^r sua iustitia cæteros tāquā peccatores cōtemnat cū videat tātorū virorū et cavendas
tempestates et flenda naufragia. 6 Ad hoc n. etiā peccata illorū h oiu scripta sūt ut Apostolica
illa sentētia vbi tremenda sit q^a ait, Quapropter qui videt^ꝫ stare videat ne cadat. Nulla n.
verè pagina est sanctorū librorū in qua nō sonet q^d Deus suꝑbis resistet, h uij libꝫ autē dat gratiam.

7 Nō licet imitari mala exampla.

8 Apud Terentiū flagitiosus adolescens spectat tabulā quandā pictā in pariete vbi inerat pictura
hæc, Iovē quo pacto Danae misisse aiunt in gremiū quondā imbrē aureū: at ab hac tanta
authoritate adhibet patri |o|ciniū turpitudine suæ cū in ea se iactat imitari Deū. At quē
Deū inquit: Qui tēpla cœli sūmo sonitu cōcutit, ego homūcio id nō facerē? Ego vero id feci
ac labens. – Tu Eunucho Chærea./–/–. Tantus fecit ego fa nō faciā etc.

9 Sit nobis vita maiorū disciplinæ speculū, nō calliditatis cōmētariū: imitandi reuerentia, nō
disputandi astutia. etc.